Blog 7: Een week lang weg!

Hoiiiii!

Super leuk dat je de moeite hebt genomen om op mijn blog te kijken! De aankomende 6 maanden ben ik Zuid Afrika voor mijn studie hotelmanagement. Hier in Zuid Afrika ga ik de volgende twee minoren doen; Online Marketing and Revenue Management en International HRM. Via deze blog zal ik jullie af en toe updaten over hoe het gaat en wat ik hier beleef.

De afgelopen weken heb ik zo veel leuke dingen gedaan dat ik er niet aan toe kwam om een blog te schrijven dus dit wordt een lange haha. Aangezien we elke vrijdag en maandag vrij zijn en 21 maart een nationale feestdag is in Zuid Afrika (Dag vd mensenrechten) hadden we dus bijna een week vrij. Samen met Sofie en Gunnar die dezelefde minor volgen wilden we hier gebruik van maken om weer even wat te gaan doen en weg te gaan uit Port ALfred. Lysanne kon helaas niet mee want door haar week in Kaapstad moest ze even wat zuiniger aan doen.

Donderdag 16 maart

Donderdag hadden we tot 11 uur les en daarna gelijk onze tweede poolsessie van het duiken. Deze ging qua planning gelukkig wat smoother en was er minder haast en stress. Tijdens deze sessie was het vooral heel veel herhalen en weer een keer alle materialen doornemen. Aan het eind van de sessie moesten we nog een CESA (Controlled Emergency Swimming Ascent) doen. Niet echt mijn ding haha. Een CESA doe je als je geen zuurstof meer hebt en de oppervlakte dichterbij is dan je buddy om lucht te delen. Dit moesten we dus oefenen door een baantje onderwater te zwemmen zonder adem te halen. Ik begon alleen steeds door m’n adem volledig uit te blazen en dan moest ik opgeven moment wel ademhalen. Nou dan kon ik weer opnieuw beginnen van de instructrice. Fijn haha. Na 3x lukte het dan eindelijk en was de poolsessie ook weer afgelopen. Na de poolsessie gingen we snel naar huis zodat we onze tas konden inpakken voor de week weg. We hadden een ticket voor de BazBus gekocht waarmee je 7, 14 of 21 dagen onbeperkt kan hop on- hop offen langs de hele kust lijn van Zuid Afrika. Om 20 uur zouden we bij een restaurant buiten Port Alfred opgehaald worden dus hadden we een taxi geregeld zodat we niet in het donker drie kwartier hoefden te lopen. De taxi chauffeur kende alleen het restaurant niet...  dus wij helpen met Google maps maar dat schoot ook niet op. Het zou dicht bij een tankstation moeten zitten dus toen we het na 10 minuten nog niet konden vinden heb ik de BazBus organisatie maar gebeld waar het nou precies zat. Zij gaven mij het nummer van de chauffeur van onze BazBus door zodat die ons bij het tankstation kon ophalen. Ondertussen waren wij al een beetje gespannen want het was al 19.45 en je moest altijd een kwartier van te voren klaar staan... De chauffeur nam gelukkig op maar zei dat het nog 1.5 uur zou duren voor hij in Port Alfred zou zijn ivm wegwerkzaamheden. Fantastisch. Met z’n drieën in het donker bij een tankstation wachten. Hadden we net zin in haha. Toen de BazBus er om 21.30 nog niet was begonnen we een beetje grapjes te maken over dat we nooit Port Alfred uit zouden komen die avond en dat we dan maar een hostel in Port Alfred zouden boeken en niet terug naar de campus. Dat zou de ultieme faal zijn haha. Gelukkig kwam de BazBus nog wel maar was het ondertussen al 22.15 en hadden we alle kaartspelletjes die we kenden al gedaan en wilde het restaurantje waar we zaten gaan sluiten. Maar goed, de bus was er en de chauffeur heeft wel 10x zijn excuses aangeboden. Om 12 uur kwamen we dan eindelijk bij ons hostel in Port Elizabeth aan. In Port Elizabeth moet je vanuit Port Aflred wel stoppen om hier over te stappen op de volgende bus richting Kaapstad. Gelukkig vertrok die dan ook de dag erna  vroeg en konden we weer verder.

Vrijdag 17 maart

Vrijdag ging om 6 uur weer de wekker dus na een korte nacht zaten we alweer in de bus. Dit keer ging het gelukkig in één keer goed en reed de bus mooi op tijd weg. We zouden naar Wilderness gaan en als we precies op tijd aan zouden komen zouden we die middag nog kunnen abseilen en kanoën. Elke keer als we weer een pauze hadden of gingen tanken begonnen wij hem weer een beetje te knijpen of ons plan wel door kon gaan. Tijdens de ontbijtstop bij OudeBosch hebben we onze eerste roosterkoek gehad. Heel lekker brood wat net van de braai/bbq afkomt en dus lekker warm en knapperig van buiten. De ontbijtstop was een heel leuk restaurantje met mega konijnen, katjes en allemaal souveniertjes. Na een half uur gingen we weer verder en kwamen we in het volgende plekje waar we mensen moesten ophalen. Toen we een maal weer op de snelweg zaten bedacht de buschauffuer dat hij iemand was vergeten en moesten we weer helemaal terug. Shiiiiit onze planning! Gelukkkig waren we om 14 uur in het hostel, konden we snel in checken, omkleden en door naar het abseil bedrijf wat 500 m van het hostel lag. Net op tijd kwamen we binnen en konden we gelijk gaan naar de berg waarvan we zouden gaan abseilen (45m!). Hier in Zuid Afrika heb ik een redelijke hoogte vrees ontwikkeld waardoor ik echt poepie zenuwachtig was voor het abseilen. We kwamen aan in een hele mooie kloof en via een bospad kwamen we dan op het punt waar het abseilen ging beginnen. Als laatste van de vijf, er waren nog twee andere mensen, moest ik dan naar beneden. Eerst moest je naar achter gaan hangen tot het touw strak hing. Dan kon je naar beneden ‘lopen’ waarvan het eerst gedeelte bebost was, daarna echt stijle rotsen waarbij je dus horizontaal moest gaan hangen en daarna vond ik het niet meer leuk. De rotsen liepen naar binnen toe waardoor je dus niks kon aanraken met je voeten en je dus maar een beetje bungelde... stukje voor stukje moest je je zelf naar beneden laten zakken en onderaan zou je dan in een kano landen. Dat was wel heel gaaf! Het abseilen was naast een stromende waterval en onderaan zat dus een meer. Als je bijna beneden was kwam iemand met een kano onder je waar je in kon landen en hij bracht je dan naar een eilandje waar je kon wachten en de andere je konden zien abseilen. Omdat ik als laatste was en iedereen dus al op dat eilandje zat te chillen kreeg ik 100 aanwijzingen waar ik helemaal gek van werd haha. Het was lief bedoeld maar ik ging gewoon lekker langzaam naar beneden en dat was goed genoeg voormij.  Vervolgens konden we allemaal kiezen of we nog een keer wilden of dat we het erbij lieten en gingen kanoën. Ondanks de spanning ben ik toch nog een keer gegaan en de tweede keer ging het al wat soepeler haha. Na het abseilen gingen we terug naar het bedrijf waar we we onze kano’s konden ophalen. Het was al vrij laat en de zon begon onder te gaan dus we hebben een uurtje gepeddeld en zijn  weer terug gegaan. We voelde ons toch wel heel vies van het bussen, abseilen en kanoën dus toen we allemaal gedoucht waren en ready to go om naar het dorpje te gaan was het al te laat. Ivm St. Patricksday had de plaatstelijke taxi chauffeur een dagje vrij en konden we dus niet weg van het hostel. Ivm het donker en hoe ver het hostel van het dorpje zat (35 min lopen) waren we wel afhankelijk van een auto dus hadden we nu wel een beetje een probleem. Na wat rond gevraagd te hebben wilde de eigenaar ons om half 9 wel naar het dorpje brengen als hij een paar van zijn werknemers naar huis bracht. Heel chill maar hoe komen we dan terug was de volgende gedachte. Gelukkig waren er een aantal restaurants met een shuttle service dus daar hebben we er een van gekozen, Flava Cafe en na heerlijk gegeten te hebben en voor het eerst de Zuid Afrikaanse likeur Amarula geproefd in de vorm van een ‘volwassenen milkshake’ nomnomnom.

Zaterdag 18 maart

Het hostel had drie soorten ontbijt waar je je voor op kon geven en omdat wij met z’n drieën waren hadden we van alles eentje besteld en konden we ze zo delen.  Na het ontbijt moesten we uitchecken en wilden we een hike gaan doen. We hadden een hele mooie hike gezien die 3 tot 4 uur zou duren en uiteindelijk je naar een waterval zou brengen. Na ruim een uur wandelen door echt prachtige bossen en heuvels waren we bijna bij de waterval. We konden hem in ieder geval horen maar we zagen hem nog niet. Hing er ineens een afzetlint over het pad met no entry. Noooo al die heuvels op en af wat af en toe echt ploeteren was voor niks! Toen we zagen dat andere mensen terug kwamen vanuit de waterval kant en zeiden dat er niks aan de hand was hebben we het afzetlint maar genegeerd en zijn we toch richting de waterval gelopen. Achteraf echt een hele goede keus want dat was zo mooi! Het waren twee watervallen die in elkaar overliepen tussen enorme rotsen. Echt heel erg mooi! Na een pauze van een half uur moesten we wel weer op tijd terug want die middag gingen we weer verder met de BazBus. Op de terugweg kwamen we bij de stepping stones wat oudere mensen tegen waarvan één op krukken die met moeite over de stenen in de rivier kwam. Nadat we ze hadden geholpen zijn wij doorgelopen maar het pad aan de dezekant van de rivier was zo stijl en hobbelig dat we niet helemaal weten hoe zij dat hebben gedaan. Op de heenweg hadden we de rivier overgestoken met een vlonder! Dat was zo cool!

 In het hostel hebben we nog heerlijk gechilld in de hangmatten en schommels en toen was het alweer tijd om in de bus naar Knysna te gaan. In de bus kwamen we erachter dat er twee meiden naar hetzelfde hostel zouden gaan en later bleek dat we met z’n vijfen een kamer deelde. Nama uit Israël en een ander meisje uit Canada. In het begin leek het canadeze meisje ook heel aardig en chill maar ze was toch wel intens. Ze vroeg naar onze planning voor de komende dagen, die we niet hadden, hoelaat we gingen eten, waar, wat haar plannen en dat we konden aanhaken en dat we zo toch wel echt moesten gaan eten. Damnnn we waren nog geen 10 minuten in het hostel en al zoveel vragen haha. We hadden verteld dat we misschien wilden gaan mountainbiken en 5 minuten later had ze de mountainbike organisatie aan de telefoon of 10 uur de ochtend daarna oke was terwijl ze zelf niet eens mee ging. Bijzonder haha. Wel chill dat ze het allemaal wilden regelen hoor, dat sowieso! Toen we allemaal ready to go waren gingen we naar Tapas en Oyster restaurant waar we heerlijk hebben gegeten en Nama ons Janiv leerde, een Israelisch kaart spelletje.

Zondag 19 maart

Om 10 uur werden we dus opgehaald om te gaan mountainbiken. Renée was een vrouw die als baan gewoon allemaal activeiten aanbood en ze allemaal zelf gaf. Ze wist dan ook echt van alles over de omgeving en de verschilllende plantjes en bomen. Midden in de bossen was een hostel die de mountainbikes verhuurde. Nadat iedereen de goeie mountianbike en helm had kregen we wat instructies en begonnen we aan onze toch door de bergen. Het was een route van 15km met af en toe echt een pittige klim. De versnellingen moesten dan in 1:1 waardoor het ook weer heel lang duurde voordat je de berg op kwam haha. Na een uur hadden we een pauze op een prachtige plek. Bovenop de Knysna heads met uitzicht over de zee en bergen. De Knysna heads zijn heel mooi en bijzonder omdat de bomen en het groen tot bijna in de zee komen en er geen strand is. Na de pauze en een fotoshoot op de berg verder stapten we weer op de fiets om via een andere route terug te gaan. Tussentijds stopten we nog bij een paar meter grote waterval midden in het bos. Dat plekje had echt iets sprookjesbos achtigs en het leek alsof er elk moment trolletjes uit de bossen konden komen haha. Nadat we de mountainbikes hadden ingeleverd vroegen we Renée of ze ons misschien bij het strand wilden afzetten en dat was geen probleem. Onderweg had ze het over een heel leuk restaurantje bij East Beach waar we echt naartoe moesten voor de lunch. Toen we bij het strand aankwamen was de zee zo laag dat over het zand naar de andere kant van de baai konden lopen naar het restaurantje voor een hele lekkere lunch. Na de lunch nog wat op het strand gelegen en ’s avonds met Nama en Lasse, een Duitse jongen uit het hostel bij een italiaans restaurant gegeten. Omdat we bijna elke dag weer ergens anders naar toe gingen hebben we niet zelf gekookt deze trip. In de meeste hostels kan het wel maar zie je eigenlijk niet dat mensen zelf koken.

Maandag 20 maart

Omdat de BazBus niet op zondag richting Kaapstad rijdt waren we nog een dagje extra in Knysna. Dit was de enige dag dat we niet echt iets hoefden te doen dus hebben we dat ook gedaan. In de ochtend zijn we naar de toppen van de Knysna Heads geweest. Dit was het echte uitzicht punt dus anders dan het gene wat we met het mountainbiken hadden gezien. Het uitzicht was weer heel erg mooi maar dit keer was het veel toeristischer en heel erg aangelegd met stijgers en hekjes. Nadat we hier wat rond hadden gekeken zijn we naar Buffalo Bay Beach gegaan en hebben we daar heerlijk op het strand gelegen. Naja heerlijk... we waren tussen 11 en 15 op het strand. En elke 20 minuten had ik een wekker gezet dat ik moest insmeren en omdraaien ivm verbranden. Was ik net helemaal ingesmeerd om op m’n rug te gaan liggen ging de wekker 2 minuten later en kon ik weer gaan smeren en omdraaien. Aaarghh frustraties haha. We zijn toen maar wat eerder naar het hostel gegaan zodat we rustig konden douchen en de BazBus richting The Crags te pakken.  Rond 18 uur kwamen we aan bij Rocky Road in the Crags. Een hostel in the middle of nowhere waar echt niks anders was dan het hostel en een bijbehorende camping. Gelukkig konden we nog mee eten met de lasagne die die avond geserveerd werd en hadden we zo toch nog lekker eten. Nadat we in Wilderness bijna niet serieus hadden kunnen avondeten hebben we maar voor de zekerheid noodles gekocht en in onze backpack gedaan zodat we altijd iets hadden mochten we in een zelfde situatie terecht komen haha.

Dinsdag 21 maart

Vandaag was het eindelijk zo ver! Het paardrijden waar ik echt al lang naar uit had gekeken ging eindelijk gebeuren!! We hadden een drie uur durende tocht geboekt met daarbij een picknick. De eignaar van het hostel was zo aardig om ons bij de manege verderop te brengen en daar werden we super goed ontvangen. Hele vriendelijke mensen kwamen op ons af en maakte gelijk een praatje over onze reis etc. Heel stom eigenlijk maar ik betrapte mezelf erop dat ik een soort van verbaast was of, misschien past een ander woord beter maar dat het zo’n strakke organisatie was die compleet door niet-blanke mensen geregeld was. Stom dat je onbewust dus meer discrimineert dan je zou willen. Anyway, we liepen naar buiten en daar stonden drie paarden klaar. Een grijs paard, een wat kleiner bruin paard en een duidelijk groter paard. Van te voren had de eigenaar gevraagd wie wel eens paard had gereden en omdat we vaak op vakantie één keer paardrijden kreeg ik dus het grootste paard.Bleek het ook nog een ex- racepaard te zijn die vaak zuidelijk Afrikaans kampioen was geweest. Ohh boyyy haha. Dus ik moest goed oppassen met wat ik deed anders begon die ineens te galopperen. Fantastisch haha. Normaal krijg ik op vakantie altijd het net manke paard, of het zwangere paard of het paard wat liever loopt dan draaft. Dit keer dus een ex-race paard. Ik weet niet wat ik nou liever heb haha. Toen we allemaal zaten en ready to go waren konden we gaan en was ik helemaal excited. In het begin was Ozzy nogal eigenwijs maar dat hield gelukkig al snel op. Omdat Sofie het heel spannend vond en het Gunnar’s eerste keer op een paard was werd ik een soort van aangewezen als hulp van de gids. Met m’n 10x op een paard gezeten ervaring haha. Maar goed, het paardrijden ging heel goed en gelukkig kon ik als ik voorop liep soms een stukje draven of als ik acheterop zat even wachten en dan weer bij de rest voegen door te draven terwijl zij bleven stappen. Heel erg leuk! Na 2 uur rijden kwamen we in een prachtige vallei waar heel veel paardenpolo velden waren en een luxe restaurant/clubhuis. Hier lag in de schaduw van een boom een picknick voor ons klaar. Compleet met picknickmand, kleed en heel veel lekker eten en drinken kon onze pauze beginnen. Toen we onze cap afhadden en lekker zaten kwam er iemand van de bediening naar ons toe met champagne en strooide hij allemaal rozenblaadjes om ons heen op het picknick kleed. Het was misschien meer iets voor stelletjes die tocht haha. Met ons glaasje champagne, uitzicht over de vallei en heel veel lekker eten om ons heen waren we echt aan het genieten to the max. Lekker decadent wel haha. Na de pauze reden we weer terug naar de manege en kwamen we weer langs de theevelden en de wijngaard waar we op de heenweg ook langs waren gekomen. Paardrijden door het Tsitsikamma gebied is echt perfect! Na het paardrijden werden we weer opgehaald door de hostel eigenaar en konden we nog even douchen voor we weer in de bus terug naar Port Elizabeth gingen. Het hostel in Port Elizabeth was heel erg mooi met een indoor jacuzzi en een groot zwembad buiten. Jammer dat we om 22 uur aankwamen en er verder niks van mee kregen maar wel een erg mooie plek om een keer terug te komen.

Woensda g 22 maart

In de ochtend moesten we weer vroeg in de bus richting ‘huis’. Om 7 uur vertrok de bus en we zouden om 9 uur in Port Alfred aankomen. Toen we de buschauffeur vertelden dat we in Port Alfred studeerden was hij zo lief om ons op de campus af te zetten. Dit was echt top want om 9.30 hadden we een gastcollege. Dus in tenue de ville zaten we  in de bus wat er waarschijnlijk raar uitzag voor de andere backpackers. Het leven van een hotello is niet altijd makkelijk haha. De bus reed mooi op tijd en om 9.20 stonden in onze nette kleren met backpack achterop bij het lokaal en was onze trip weer voorbij.

Port Elizabeth Hostels: Lungile + Island Vibe

Wilderness Hostel: Fairy Knowe

Abseilen + Kano: Eden Adventures

Knysna Hostel: Knysna Backpackers

MTB: Renée

The Crags Hostel: Rocky Road Backpackers

Paardrijden: Hog Hollow Horse Trails