Blog 11: 3 weken vakantie! Ookal is het hier één grote vakantie ;) deel 2/3

Hoiiiii!

Super leuk dat je de moeite hebt genomen om op mijn blog te kijken! De aankomende 6 maanden ben ik Zuid Afrika voor mijn studie hotelmanagement. Hier in Zuid Afrika ga ik de volgende twee minoren doen; Online Marketing and Revenue Management en International HRM. Via deze blog zal ik jullie af en toe updaten over hoe het gaat en wat ik hier beleef.

Donderdag 13/04/2017

Geen idee meer hoe laat we thuiskwamen maar de volgende ochtend werd iedereen pas rond 11 wakker en voordat iedereen gedoucht en aangekleed was was het alweer 13 uur haha. We gingen die dag naar het KNKK festival in Oudtshoorn. Een cultureel festival met vooral veel eten zagen we later. Het was nog ruim een uur rijden vanaf Mosselbay maar de route was heel erg mooi! Tot nu toe hebben we vooral de gardenroute gedaan die langs de kustlijn loopt maar landinwaarts worden de wegen alleen maar mooier. We reden door de hoogste bergen en wijdste landschappen en kwamen onderweg nog wat wilde bavianen tegen langs de snelweg. Aangekomen bij het festival bleek het wat kleiner te zijn dan we hadden verwacht en wat ons verteld was in het hostel. Na wat rond gelopen en wat gegeten te hebben hadden we het ook wel weer gezien en wilde we nog naar de Cango caves gaan. Grotten in de buurt van Oudtshoorn die volgens Tripadvisor echt heel erg mooi moeten zijn. Helaas was het te laat om daar nog naar toe te gaan en zat er niks anders op dan terug naar Mosselbay te rijden. Oudtshoorn staat bekend om struisvogel boerderijen en shows en daar zijn er dan ook honderden van. Echt heel leuk! Het eerste kwartier dat je Oudtshoorn uitrijdt zie je overal struisvogels. Echt honderden haha. Terug iin Mosselbay bij de supermarkt wat eten gehaald om te koken. Heel stom maar omdat we nooit meer hoeven te koken hadden we allemaal geen idee wat we konden koken. Dus verder dan pasta met spinazie en roomkaas kwamen we niet haha. Tot zover de hotelschool... in de avond bij het hostel wat gechilld en weer ingepakt want vrijdag zouden we vroeg opstaan voor het paardrijden.

Vrijdag 14/04/2017

Om 10 uur zouden Lysanne en ik gaan paardrijden door een safari park. Dus ter paard rijd je door een safari park en zie je alle andere beesten. Hoe gaaf! Ik had hier al een tijdje naar uitgekeken en de dag ervoor in de auto had ik Lysanne kunnen overhalen om met mij mee te gaan, yeeeh!! Helaas regende het de hele nacht ervoor en de hele ochtend zou het nog blijven regenen dus hebben we het afgezegd en zijn we naar Kaapstad vertrokken. Na een rit van ruim 3 uur kwamen we dan in Kaapstad aan en hebben we bij het hostel, Ashanti, onze spullen gedropt en richting waterfront gelopen. Waterfront is heel netjes en goed onderhouden stuk van de stad. Het deed mij een beetje aan Slagharen denken haha. Omdat het dus zo’n net stukje stad is en heel helemaal toeristisch is, is het ook een beetje saai. Wel heel leuk was de muziek die je overal hoort. Op elke hoek van de straat was wel iemand of een groepje muziek aan het maken.  Nadat we bij waterfront rondgelopen hadden zijn we naar 4Quai gegaan om te eten. 4 Quai is een sportsbar achtige zaak waar eerst ook 2 mannen kneiter hard aan het spelen waren. Na het eten wilde Panny graag naar huis dus die is met een uber naar huis gegaan en ben ik met Lysanne en Anna naar Mitchell’s Brewery gegaan. Waar ik eindelijk Jack Daniels Honey heb geproefd! Whiskey voor beginners. En dat was lekker haha. Na het drankje gingen wij ook met de uber naar huis. Uber werkt in grote steden en is een app waarmee je particuliere taxi’s kan regelen voor een vaste, lagere prijs. Heel chill in een stad waar je als het donker is niet meer lang over straat kan lopen en parkeren ook niet makkelijk is.

Zaterdag 15/04/2017

Anna en ik hadden de wekker vroeg gezet om de Tafelberg op te hiken. Lysanne en Panny zouden dan later met het kabelbaantje naar boven gaan en met z'n alle terug via de kabelbaan. Toen we helemaal aangekleed waren bleek dat de wind te sterk was voor het kabelbaantje en dat hij niet ging. Super jammer want nu kon het plan niet doorgaan. Dus toen maar de planning omgegooid en gingen we naar kaap de goeie hoop, het pinguinstrand en een rugby wedstrijd. Het is wel jammer dat ik de enige was van ons vieren die het echt leuk vind om ergens uit de auto te stappen en er rustig rond te kijken. Dus toen we bij  kaap de goeie hoop waren gingen we uit de auto, een foto maken bij het bord en weer terug. De omgeving rond de kaap was wel heel erg mooi. De wind bij kaap de goeie hoop was echt mega hard dat mensen bijna omvielen haha. Daarna zijn we doorgereden naar het pinguinstrand. Hier moest je een kaartje kopen om heel dichtbij te komen maar we hoorden van andere dat je ook prima zelf kan rondkijken omdat die pinguins zich niet aan één strand houden waarvoor je een kaartje moet kopen. We zagen heel wat pinguins maar na een half uurtje is het ook wel weer goed en gingen we door naar de rugby wedstrijd. Het was een veel belangrijkere wedstrijd dan wij dachten want het hele stadion,  wat wel 55.000 man kon vullen was vol! En zelfs daar..  kwamen we Marc en Maurits tegen, twee andere hotelschool studenten. Hoe dan haha?! Helaas  verloren wij, Stormers vd Lions. Toen de wedstrijd afgelopen was was het al donker buiten en gingen we eten. Helaas was ik de enige die nog op stap wilde, en dat kan natuurlijk niet in Zuid Afrika dus toen maar optijd naar het hostel en slapen.

Zondag 16/04/2017

Omdat er zo veel te doen is in Kaapstad hadden we voor elke dag iets bedacht om te doen. Vandaag zouden we naar Stellenbosch gaan. Stellenbosch is een plaats buiten Kaapstad met heel veel wijngaarden. Super mooi om naar toe en doorheen te rijden! We hadden gekozen voor Root44. Root44 is een wijngaard waar ook elke dag van het jaar een markt is. Op die markt had je vooral heel veel verschillende eetkraampjes (met poffertjes!!) maar ook wat mensen die antiek, sieraden en leren producten verkochten. Aangezien het hier over het algemeen allemaal goedkoper is dan in Nederland en op de markt toch ook wat mensen met hoedjes en pakjes aan rondliepen vonden we het wel leuk om die dag te beginnen met een glaasje bubbels. We liepen rond en hadden later onze eigen wijnproeverij gemaakt door vier wijnen te kopen en allemaal te proeven. No worries, Anna die zou rijden deed natuurlijk niet mee. Rond 16 uur was de markt afeglopen en gingen we terug naar het hostel in Kaapstad. Even omgekleed en toen gingen we weer naar waterfront voor het eten. We zaten bij San Marco, een Italiaans restaurant wat het terras op een groot plein heeft staan. Toen we lekker zaten te eten kwam er ineens keihard iemand voorbij gerend waar vier man achteraan rende. En vlak voor ons sprong een van de vier op de eerste man en greep z’n tas terug. Iedereen op het terras begon te klappen want blijkbaar hadden we dus net een tasjesdief gezien die niet geslaagd was om hard genoeg weg te rennen. De politie kwam er bij en de tasjesdief werd heel hard geslagen, ook in zijn gezicht. Dit was heel gek om te zien en we wisten alle vier niet zo goed wat we daarvan moesten denken, alleen dat we dus nog steeds heel alert moeten zijn op onze spullen.  

Maandag 17/04/2017

Aangezien Anna en ik wat meer van adrenaline en spanning houden dan de andere gingen we vandaag met z’n tweeën naar Gansbaai. Gansbaai is dé plek in Zuid Afrika om met witte haaien te zwemmen en dat gingen we dus ook doen! Het was twee uur rijden en we waren drie uur van te voren vertrokken zodat we ruim op tijd zouden zijn. Ondanks dat Gansbaai niet al te groot is konden we het maar niet vinden. Het adres van de site stuurde ons naar een verlate villa en toen we een voorbijganger naar de haven vroegen  stuurde hij ons naar de verkeerde haven, want er waren er blijkbaar twee. Net op tijd kwamen we gelukkig aan bij de goeie haven en het bedrijf waarbij we hadden geboekt. De vrouw achter de balie zei heel vrolijk dat we de instructies hadden gemist maar dat we zo zouden vertrekken. Oké fantastisch... we gaan met witte haaien zwemmen en we hebben de instructies gemist haha. Toen iedereen die op de boot zou gaan buiten stond kregen we gelukkig nog wél instructies en wat uitleg over de boot en hoe het zou verlopen die middag.  De kapitein zei dat de visibility (hoe ver je onder water kan kijken) twee meter was en dat dat heel weinig is maar dat hij dat de leukste visibility vond die er was, omdat je dan de haai pas ziet als hij heel dichtbij is. Iedereen begon een beetje zenuwachtig te lachen om dit grapje. Ook Anna en ik hadden zo iets van shiiiit wat gaan we nou eigenlijk doen. Eenmaal op de boot hoorden we dat de visibility nog minder was geworden en eenmaal in de kooi merkten we dat ook omdat we onze tenen niet meer zagen terwijl we in het water ´stonden´. Shark cage diving gaat er ongeveer zo aan toe; er hangt een kooi naast de boot die voor anker ligt en bovenaan kunnen ze de klep opendoen. Op het moment dat je de kooi in gaat gooien ze geen aas uit zodat er nog even geen haaien bij de kooi zitten en je even goed kan gaan staan. Met z´n vijfen op een rij zit je in de kooi die gaten van ongeveer 20x20 cm heeft. Best wel groot eigenlijk! In de kooi zit een soort barretje 10 cm van de kooi af die je met je handen moet vast houden. Je voeten zet je gewoon op de kooi. Nu maar hopen dat er geen haai van achter komt. En dan is het wachten op de haaien. Per vaart mogen ze ´maar´ 25kg aas meenemen zodat de dieren wild blijven. Het aas bestaat uit tonijnkoppen. Wij gingen als eerste van de boot in de kooi. We moesten even wachten tot de haaien kwamen maar toen hoorden we DOWN DOWN DOWN!! Dus wij snel een hap adem nemen en onder water kijken. En omggg zo eng!! Echt een mega grote, witte haai kwam vol op ons af om een hap van het aas te nemen wat niet lukte waardoor die nog een keer omdraaiden. Mijn hemel wat waren we bang haha. Van schrik liet ik het barretje los en toen kon ik hem niet meer snel terugvinden... dan maar de stang van de klep van de kooi pakken tot die haai weg is. Tijdens dat kwartier dat we in het water waren waren er drie witte haaien, van wel 5 meter die om de beurt kwamen proberen het aas te eten. Het enge was ook dat je dus amper iets zag maar dat je dan eerst een afgehakte, tonijn kop voorbij zag drijven en dan ineens BAM die haai voor je had. Met moeite heb ik mij ingehouden om niet in mijn wetsuit te plassen van angst haha. Daarna moesten we wisselen en konden we vanaf de boot kijken naar de andere in de kooi en hoe de haaien op het aas af kwamen. Super vet! Toen iedereen geweest was mochten we nog een keer. Deze keer was iets minder succesvol. Het water voelde veel kouder aan en we kregen allemaal kramp in onze voeten en handen dus weer hielden we met moeite het barretje vast. Toen er na tien minuten nog steeds geen haai op het aas was afgekomen wilden we er eigenlijk al uit maar kwam er toch ineens een haai op ons af. Gelukkig zat ik in het midden want bij de meneer helemaal rechts stak er een deel van de haai door de kooi!! Eenmaal terug op de kant gingen we snel in de auto op weg naar Kaapstad omdat we Lionshead nog wilde beklimmen tijdens zonsondergang. In het kantoortje waar we ons moesten afmelden stond een heerlijke lasagne voor ons klaar maar helaas hadden ze geen wegwerpbordjes zodat we wat konden meenemen. Op de weg terug merkten we al dat het druk was en toen we eenmaal Kaapstad zagen liggen vanaf de berg stonden we in de file. Vanaf die berg lijkt het echt alsof je er bijna bent maar duurt het nog ongeveer een uur voordat je in het centrum bent. Wij deden er twee uur over. Lionshead beklimmen werd hem daarom niet meer, wat echt heel erg balen was! We gingen eten bij Africa Café wat echt super leuk was! Aan tafel kregen we een hele introductie van hoe het er precies aan toe gaat bij een traditioneel diner. En dat begon dus met onze handen wassen in rozenwater omdat we daarna ons eten moesten delen en met handen zouden gaan eten. De kaart bestond uit 16 gerechten waar je niet uit hoefte te kiezen, want je kreeg alles. En dat was zo ontspannen. Nergens over na denken en het gewoon op je af laten komen. De gerechten werden in twee rondes geserveerd en daarna kwam er nog één dessert. Beide keren stond de tafel helemaal vol met super lekkere gerechten (en een paar beetje gekke, minder lekkere) en we zaten ook super vol. Tijdens de rondes ging de bediening zingen en dansen en werden wij ‘geschminked’. Het was echt een hele bijzondere avond met super lekker eten.

Dinsdag 18/04/2017

Vandaag was het dan eindelijk geschikt weer voor de Tafelberg! Omdat Anna en ik met het kabelbaantje terug wilden zodat de rest ook mee kon moesten we zeker tot 8 uur wachten voor we wisten of dat mogelijk was. Uiteindelijk duurde het hele opstaan allemaal iets langer dan gepland en stonden we half 10 beneden aan de Tafelberg ready to go. We zouden de Platteklip Gorge route gaan doen. Na vijf minuten hadden we allebei al zoiets van hoooly shit wat is het zwaar. De zon stond vol op de tafelberg en er was amper beschutting omdat je in een kloof naar boven slingerde. We waren natuurlijk ook aan de late kant vertrokken maar dit viel echt wel tegen. Gelukkig kwamen we veel mensen tegen onderweg die ook aan het strugglen waren dus hadden we ook wel door dat het niet helemaal aan ons lag. Eenmaal boven op de Tafelberg waren we zo blij! Het voelde een beetje alsof we een hardloop wedstrijd hadden gelopen alleen was er niemand bij de finish die ons feliciteerde of een complimentje gaf. Logisch natuurlijk omdat er zoveel mensen de tafelberg op lopen en er verder alleen maar vreemden zijn, maar daardoor voelde ons overwinningsgevoel een beetje zielig. Op de Tafelberg gingen we opzoek naar de andere en nadat we een tijd hebben rondgekeken en foto’s hadden gemaakt gingen we met het kabelbaantje weer naar beneden. Hoe moeilijk we het hadden om naar boven te lopen, hoe makkelijk en snel het kabelbaantje ons naar beneden bracht. Terwijl Anna en ik de Tafelberg opliepen hadden de andere uitgecheckt want we moesten naar een ader hostel voor de laatste paar nachten, Wish You Were Here. Na het inchecken konden we eindelijk douchen en ons klaarmaken voor de avond. We hadden gereserveerdbij Stardust. Een super leuk en lekker restaurant waarbij de bediening tussen de gangen door gaat zingen. Maar echt zingen zingen! Zooo mooi allemaal! Het zijn studenten van een theater/zang opleiding die het dus ook echt wel kunnen. Het was heel grappig om onze ober het ene moment aan tafel te hebben staan en vervolgens opera te horen zingen. Super leuke avond hebben we daar gehad. Ook omdat iedereen in de zaal begon mee te zingen en de sfeer echt heel chill was.

Woensdag 19/04/2017

Woensdag 19 april, mama, pieter en oma komen naar Zuid Afrika!! ’s Avonds rond 21.30 zouden ze op Kaapstad landen dus we hadden nog de hele dag voor we naar het vliegveld moesten. Daarom gingen we na het ontbijt eerst naar Bokaap. Een Maleisische wijk met huizen geschilderd in allerlei verschillende kleuren wat er heel vrolijk uitziet! Hier hebben we een half uurtje rondgelopen, want meer dan gekleurde huisjes is het ook weer niet. Daarna hadden we iets heel vets gepland! Het was super warm weer die dag en we hadden heel veel zin om te zwemmen. Dus na wat speur werk op internet kwamen we erachter dat een poepie chique hotel in Kaapstad een zwembad op het dak had die open was voor publiek! Aah crazy haha. Dus wij met bijnamen (ik was Eleonora, anna was anna-fleur etc haha) en onze nettere kleren aan gingen we daar naar binnen. Mannen met hoge hoeden begroetten ons. Ze hadden natuurlijk gelijk door dat wij geen echte gasten waren maar ze waren heel aardig en vertelden waar we moesten zijn. Eenmaal boven moesten we nog een aantal trappen lopen en toen kwamen we bij het dakterras. Super gaaf! Met uitzicht over de hele stad en de Tafelberg was dit echt een prima plek om een middag te chillen. Het zwembad was echt ijs en ijskoud maar natuurlijk ging ik wel even zwemmen. Voor dezelfde middag hadden Lysanne en ik een tour naar Robbeneiland geboekt, het eiland waar Nelson Mandela 18 jaar gevangen heeft gezeten. Dus gingen wij na een paar uur naar de haven waar de boot zou vetrekken en zouden we Panny en Anna weer bij het eten zien. We hadden met het kopen van de kaartjes al wel door dat dit een toerischtische attractie zou worden omdat we de week ervoor alleen nog voor deze ene tocht konden boeken. Toen we bij de haven aankwamen moesten we echt in zo’n slingerende eftelingachtige wachtrij staan voor we de boot op konden. We zaten op de snelle boot die met een half uur bij het eiland was en daar zouden we eerst met een bus over het eiland rijden en daarna een rondleiding door de gevangenis krijgen. Onze gids in de bus sprak moeilijk Engels maar liet ons wel een aantal indrukwekkende dingen zien. Zo reden we bijvoorbeeld langs een hele grote kuil. Ik denk wel 20x20 meter maar heel goed in afstanden inschatten ben ik ook niet dus het kan ook veel groter zijn haha. Maar die kuil was dus door gevangenen gegraven met de blote hand. Die kuil werd gebruikt voor niks. Helemaal niks. Dit was een straf voor de gevangen omdat het dus mentaal echt slopend is als je met de hand een kuil moet graven die nergens voor wordt gebruikt, en dat 40 uur per week. Dat was wel heel naar om te horen.  Zeker omdat het zo kort nog geleden is dat dit allemaal afspeelde. Na de busreis over het eiland, waar ook gewoon 155 mensen wonen maar wat ons heel gek leek door de grimmige sfeer op het eiland gingen we naar de gevangenis. Normaal worden hier rondleidingen gegeven door ex-gevangenen die daar ook echt hebben gezeten. Aangezien de meeste ex-gevangenen nu met pensioen gaan worden er nu jongeren getraind om de rondleidingen te geven. Ondanks dat onze gids er dus zelf niet vast had gezeten gaf ze wel een hele intense rondleiding. Elke zin begon ze met ‘those prisoners’ waarnaar ze lang wachtte en iedereen aankeek voor ze verder ging. Ze vertelde over dat de mensen die het gevaarlijkest werden gezien door de beveiliging juist de betere cellen kregen verder weg van de andere. Dit was omdat de gevangenen politieke gevangenen waren en dus de gevaarlijke gevangenen mensen waren die andere zouden inspireren met hun verhalen en manier van doen. Ook kwamen we in een ruimte waar wij met de groep van 30 al een beetje ongemakkelijk in paste. Die ruimte, en er waren er nog meer van, werd gebruikt voor 50 gevangenen waar maar 30 ‘dekens’ en matjes voor waren en er elke dag ook maar voor 30 man eten naar binnen werd geschoven. Dit alleen maar om ruzies en vechtpartijen uit te lokken. Echt sick hoe mensen kunnen denken en doen. We werden er echt heel naar van. Later stonden we op een tennisbaan die ze één keer per week mochten gebruiken als onderdeel van propoganda. De gevangenen hadden amper contact met de buitenwereld en hadden bijna geen idee wat er in de buiten wereld gebeurden. Ze mochten twee keer per jaar iemand uitnodigen op het eiland die ze dan een half uur mochten zien. Was het die dag slecht weer en voer de boot niet kon je een half jaar wachten. De mensen die op bezoek kwamen brachten ook nieuws mee en dit nieuws werd gedeeld via de tennisbaan. In de tennisbal werd een snee gemaakt waarin de gevangenen een papiertje stopten met het nieuws om zo elkaar enigzins op de hoogte te houden van het nieuws. Na de rondleiding, waarbij we ook de cel van Nelson Mandela hebben gezien gingen we nog even in het winkeltje kijken waardoor we de boot misten. Oops!! Gelukkig ging er tien minuten later nog een laatste boot voor de mensen die op het eiland werken en terug moesten naar Kaapstad en mochten we met die boot mee. Gelukkig!! We kwamen rond half 7 terug in Kaapstad en zagen daar nog wat zeehonden rond de boot zwemmen en eentje lag gewoon op de straat haha. De reis met Panny, Anna en Lysanne afgesloten in een heel mooi grand-café , Life wat er Ibiza achtig uitzag omdat alles wit was, er heel veel kleine lichtjes hingen en we uitzicht op zee hadden. Het eten was gelukkig ook lekker. Na het eten was het dan eindelijk tijd om naar het vliegveld te gaan! Ik heb het super naar mijn zin gehad met Lysane, Panny en Anna maar nu ik wist dat mama, pieter en oma er bijna waren keek ik er ook wel heel erg naar uit om ze te zien. Lysanne en ik konden met Manon, Roos en Tessa meerijden in de auto want een vriend van Manon zat in hetzelfde vliegtuig. Via een stop bij ons hostel om mijn spullen op te halen reden we door naar het vliegveld. Gelukkig was er geen vertraging en hoefden we maar een half uurtje te wachten tot ze kwamen. Het was zooo leuk om ze door deur te zien komen en te ontvangen! De vlucht was helemaal goed verlopen en waren alle koffers, inclusief een koffertje voor mij met wat extra kleren en spullen aangekomen. Het hotel waar we verbleven had al een taxi geregeld en we reden er zo naar toe. ‘Purple house’ was van een Nederlands stel, Henk en Guido, allebei kaal dus wie nou wie was weet ik nog steeds niet zeker. Ze waren echt super vriendelijk en helemaal enthousiast over alles eigenlijk haha. De accomodatie was echt fantastisch! We hadden een dakterras waar we ’s ochtends heerlijk konden ontbijten met uitzicht op Kaapstad en de Tafelberg!! Omdat we natuurlijk laat terugkwamen van het vliegveld hebben we die avond niet zoveel meer gedaan en zijn we lekker gaan slapen.

Zooo dit was weer een hele leuke week in Zuid Afrika. Hierna komt nog 1,5 week reizen met mama, pieter en oma wat ook echt super leuk was!!

Adiosss

Kaapstad

Ashanti

-          4 Quai

-          Mitchell’s Brewery

-          Hudsons burgers

-          Root 44

-          San Marco

-          Africa Café

-          Platteklip Gorge

Wish You Were Here

-          Stardust

-          Life