Blog 10: 3 weken vakantie! Ookal is het hier één grote vakantie ;) deel 1/3

Hoiiiii!

Super leuk dat je de moeite hebt genomen om op mijn blog te kijken! De aankomende 6 maanden ben ik Zuid Afrika voor mijn studie hotelmanagement. Hier in Zuid Afrika ga ik de volgende twee minoren doen; Online Marketing and Revenue Management en International HRM. Via deze blog zal ik jullie af en toe updaten over hoe het gaat en wat ik hier beleef.

Het is al weer een hele tijd geleden dat ik een blog heb geschreven. Dat komt omdat ik 3 weken vakantie heb gehad! Paasvakantie is hier dus best wel een ding en daar hebben we goed gebruik van gemaakt.

Donderdag 06/04/2017

Na dat de tentames gemaakt waren en we alles hadden ingepakt waren we klaar om de auto op te halen. Samen met Lysanne, Panny en Anna gingen we de gehuurde auto ophalen, boodschappen doen en reden we richting onze eerste plek, Storms River. We hadden een C klasse auto gehuurd. Wat ook wel echt nodig was met al onze spullen haha. Toen we eenmaal aankwamen in Storms River begon het zooo hard te regenen. Beetje jammer dat onze reis zo moest beginnen. Voor het eten gingen we naar een heel schattig semi-italiaans restaurantje/kunst-souvenir winkeltje waar we hebben gegeten maar verder hebben we niet veel van het dorpje kunnen zien in het donker. Gelukkig konden we de liquor store nog wel vinden voor wat wijn haha. ’s Avonds in ons mini appartementje, wat een soort tuinhuisje was, weer heel veel gekaard tot we moe waren en ginen we slapen.

Vrijdag 07/04/2017

Vanuit Stormsriver waren we weer dichtbij bij de Bloukrans brug, de bungeejump brug. Anna wilde nog graag springen en dus gingen we die ochtend richting de brug. No way dat ik nog een keer ging maar kijken was ook heel leuk! Anna was een stuk minder zenuwachting dan ik was toen ik daar stond en ze sprong zo de brug af. Super knap! Na de bungee ochtend gingen we naar het ziplinen. Hier kon ik niet aan mee doen omdat ik brandblaren op mijn voeten had van het duiken met verkeerde vinnen. Toen ik twee dagen na het duikweekend nog steeds niet normaal kon lopen van de pijn was ik toch maar even naar de dokter gegaan en hij zei dat het brandblaren waren. Fijn... Ik kreeg wat zalfjes, speciaal zilver gaas en de instructies dat het niet nat mocht worden mee. Fantastisch. Net zin in haha. Omdat mijn voeten dus helemaal ingepakt  waren zaten dichte schoenen heel vervelend en ziplinen op slippers is ook niet echt handig dus heb ik gewacht tot de andere klaar waren. Ik heb rustig mijn nagels gelakt en een serie gekeken op mijn telefoon. Hulde voor offline netflix kijken haha.

Toen we terugkwamen van het ziplinen waren we allemaal zo moe van niks eigenlijk dat we tot 19 uur hebben geslapen. Het keukentje in het tuinhuisje was meer een kitchenette dus moesten we weer uiteten. Echt heel erg vervelend ;) Zaten we in een restaurant op een random plek in Zuid Afrika komen we wel drie andere studenten tegen die allemaal los van elkaar reizen, hoe dan?! Minpuntje van geen dichte schoenen aankunnen is dat je ook ’s avonds als het koud is slippers aan moet en dus had ik in het restaurant, heel sneaky onder tafel, maar gewoon m’n dikke sokken aangedaan in m’n slippers. Charming haha.

Zaterdag 08/04/2017

Na twee nachten in het toch wel kleine Storms River gingen we verder op de route richting Kaapstad. De volgende stop was PlettenbergBay. Hier was ik al een keer eerder geweest voor de Skydive van Sofie enzo en dit keer waren we in Plettenberg bay om zelf te gaan springen! We hadden geboekt voor zaterdag middag en we werden al gebeld of we zo snel mogelijk konden komen want de weersvoorspellingen zagen er niet goed uit. Dus wij als een malle in de auto richting het vliegveld. Per twee zou je in het vloegtuig gaan en dus ging Anna als eerste samen met een vrouw van 60, hoe dapper?! Nadat zij hadden gesprongen waren Lysanne en ik aan de beurt. We hadden ons pakje aan, wisten met wie we zouden springen en hoe het allemaal zou gaan gebeuren. Ready to go dus! We zaten in het vliegtuig. Ongeveer 20 minuten zou het duren voor we op hoogte waren. Het uitzicht was heel erg mooi. We konden boven op de vele bergen kijken, zagen een hele lange kustlijn en verschillende dorpjes. Maar na een kwartier hield het op. De wind was te sterk geworden waardoor ze geen veilige landing konden garanderen. Heel erg zuur omdat we zo dichtbij waren en er helemaal zin in hadden. We konden terug, met het vliegtuig... wat een domper was dat! Flink teleurgesteld kwamen we weer aan op het vliegveld en hebben we eenafspraak gemaakt voor de volgende dag. Gelukkig was het mooi weer en hadden we nog de hele middag dus hebben we bij het hostel, Albergo, onze zwemspullen gepakt en zijn we naar het strand gegaan. En weer kwamen we bekende tegen! Vier meiden, waaronder onze campusburen Manon en Tamar die ook in Plettenberg bay waren. Hun hostel zat op nog geen 5 minuten lopen van ons hostel dus zouden we daar ’s avonds naartoe gaan voor een drankje. Bij het hostel hadden we een keuken en dus konden we weer koken. Yeeeh! We gingen voor iets wat we in Leeuwarden bijna elke 2 weken wel een keer aten, wraps! Toch was het weer lastig om aan de ingredienten te komen die we in Nederland zouden gebruiken. Maar zelf koken was wel weer even heel chill. Na het eten dus naar Manon, Tamar, Roos en Tessa gegaan waar we in hun hostelbar drankjes en kaarten hebben gedaan.

Zondag 09/04/2017

Vandaag zouden we dan gaan skydiven! Poging twee! Om 9 uur zouden we springen maar om 8 uur werden we gebeld dat de weersvoorspellingen weer niet al te best waren. Ze zouden ons bellen wanneer het mogelijk zou zijn. Daardoor konden we niet echt iets doen en zijn we dus in het dorpje wezen kijken en naar de Robberg gereden. Robberg is een heel mooi schierland waar aan één kant heel veel zeehonden leven. Daar even rondgekeken. En toevallig kwamen we weer Manon enzo tegen haha. Die avond had Panny een restaurant gekozen wat een nog al chique bedoeling was (Zinzi). We waren er niet opgekleed maar hebben we wel een hele leuke avond gehad! Tijdens het dessert, en na wat glazen rode wijn kwamen we echt met de gekste oddsons. Een oddson is een uitdaging die je iemand voorlegt waarna diegene een getal tussen de 1 en 100 moet noemen, wat de kans dus is dat je uitdaging moet doen. Dan tel je af van 3 naar 1 en noem je allebei tegelijk een nummer tussen de 1 en het gekozen getal. Is het hetzelfde dan moet je de utidaging uitvoeren. Zo niet? Dan kan je het terug vragen aan diegene die de uitdaging verzon in de hoop dat diegene de uitdaging moet uitvoeren. Dit spelletje heeft echt nog tot een hoop ongemakkelijke maar hilarische momenten geleid tijdens de reis haha. Anyway, in het chique restaurant had ik echt te veel prikkels voor gekke oddsons waaronder vragen of de bediening alle kaarsen wilt uitblazen omdat je last hebt van het licht, aanschuiven bij een tafel waarvan het kind net naar de wc was gegaan en vragen om de goedkoopste wijn en zeggen dat deze nog te duur is. Die laatste werd mij terug gevraagd en toen was het dus hetzelfde nummer... kak haha. Omdat ik het echt echt niet wil doen moest ik een hap zout eten. Gatsie wat goor! Maar wel gedaan. Panny heeft nog haar kannetje chocoladesaus wat over het dessert moest opgedronken. Heel volwassen waren we bezig haha.

Maandag 10/04/2017

Om 8uur hadden Anna en ik afgesproken met twee jongens van het hostel, Hein en Hugo om de hike op de Robberg te gaan doen. Het zou ruim 4 uur duren en dus moesten we wel zo vroeg. Het was vooral aan het begin een pittige hike langs de reling van de berg. Maar echt, af en toe was het best wel spannend en gevaarlijk. Gelukkig ging er niks mis, hadden we geneeskunde student Hein bij ons en werd het steeds beter te doen. De uitzichten waren echt heel erg mooi. De Robberg was een stuk groter dan dat ie leek toen we hem de dag van te voren alleen gingen bekijken. Na 3,5 uur bikkelen waren we super voldaan en toch wel trots dat we dit toch maar mooi even hadden gedaan. In het hostel nog even gebruik gemaakt van de douche en toen gingen we naar een wine estate, Bramon op de route naar Knysna. Het was echt een mega lekkere lunch! Ze hadden een tapaskaart waar we per persoon vier dingen van konden kiezen om met elkaar te delen. Natuurlijk hadden we een wijntje van de wijngaard erbij waar we op uitkijken. Twee meter van ons vandaan begonnen de wijngaarden wat echt een heel gaaf uitzicht was. De lunch bestond onder andere uit boboti, carpaccio, breekbrood met de lekkerste pesto ever, spinazie en feta spingrolls, prawns en nog veel meer. Heeel erg lekker was het!  Na de lunch reden we verder richting Knysna waar we maar gelijk naar de Knysna heads gingen.  Ook hier was ik al een keer eerder geweest met Sofie en Gunnar maar nog steeds was het heel erg mooi! In onze appartement hebben we nog wat soep opgewarmd want na de mega uitgebreide lunch hadden we niet veel zin meer in eten.

Dinsdag 11/04/2017

Vandaag zou het dan toch moeten gebeuren: SKYDIVEN!! Vanuit Knysna was het wel een stukje terugrijden naar Pletternbergbay maar dat was het helemaal waard. De instructies konden we overslaan en daarom zaten Lysanne en ik al vrij snel in het vliegtuig. Het skydiven was eigenlijk heel ontspannen en relax. Het enige moment wat zo gek is als je op ruim 3 kilometer hoog vliegt (10.000 feet), er ineens een deur opengaat en je je benen eruit moet goeien. Hoe onnatuurlijk haha. Wat een vette ervaring was dat! Ik had een vrije val van ruim 30 seconden. Daarna ging de parachute open en was het ineens muisstil... heel bizar! Wat ook echt super gaaf was dat ik zelf mocht sturen!! Als je heel hard aan het linker touw trok maakte je hele scherpe bochten naar links en als je rechts en links tegelijk aantrok had je een zero gravity gevoel, super vet! Echt een aarnader!! Na de skydive gingen we nog naar waterfront van Knysna. Een mini versie van het waterfront van Kaapstad. Vanuit het terras keken we op de overkant van een gracht uit. Er stonden een paar kleine boompjes waar ik voor een vol terras mijn zelf verzonnen oddson mocht uitvoeren. De kleine boompjes knuffelen!! Er  stonden allemaal mensen bij de boompjes die mij echt aankeken alsof ik niet goed was, en terecht haha. Vervolgens reden we door naar Mosselbay waar we even lekker drie nachten op één plek konden slapen. Tijdens de rondleiding leek het echt een enorm bruizend hostel maar dat viel ’s avonds toch wel tegen. We waren er dan ook doordeweeks niet in het seizoen maar toch vonden we het wel jammer. Het hostel was verder echt heel erg nice met een zwembad, hele grote keuken, bar en dakterras!

Woensdag 12/04/2017

Mosselbay is niet heel groot maar er is wel een vuurtoren waar je naartoe kan gaan en een mooi uitzicht hebt. Panny, die echt een mega hekel aan lopen heeft ging niet mee maar met z’n drieën gingen we even kijken. We kwamen een heel eind maar om echt bij de vuurtoren te komen moest je een mega hike doen en daar waren we op onze slippertjes niet op voorbereid. Maar het uitzicht was net zo mooi dus het was ook wel weer goed. We gingen terug naar het hostel om Panny op te halen voor een middagje strand. 

Twee weken daarvoor had ik mijn CV en motivatie brief naar Sofitel Le Louise in Brussel gestuurd voor mijn stage jaar die begin september van start gaat. Ik had gesolliciteerd op een functie in het restaurant of als duty manager.  Al snel had ik een mailjte terug gekregen dat ik na 10 april de restaurant manager mocht terugbellen. Met een shitload aan beltegoed, want tja vanuit Zuid Afrika naar België bellen is niet goedkoop, liep ik van het strand weg en ging ik in de auto zitten. De enige plek in die omgeving waar het stil was. Nog wat zinnen in het Frans voorbereid en toen moest ik gaan bellen. Poepie zenuwacht dat ik was ging ik bellen. Na een gesprek van 3 minuten hoorde ik dat ik was aangenomen!! Ik had er totaal niet opgerekend maar ik was zooo blij!! Helemaal blij en trots ging ik terug naar de andere en belde ik gelijk mama en papa met dit nieuws. Yeeeh zo blij :) Rond augustus kan ik beginnen in het restaurant van het hotel en ben ik de eerste drie maanden vooral operationeel bezig. Na drie maanden ben ik assistent restaurant manager! Heel erg blij was en ben ik en het idee dat ik straks op m’n twintigste assistent restaurant manager in een 5 sterrenhotel bent vind ik ook wel heel erg gaaf!

Terug in het hostel hebben we daar nog even gechilld en rond 3 uur kwamen Simon en Sytse aan bij hetzelfde hostel. Simon en Sytse zijn twee jongens die ook in Port Alfred studeren en waarmee Lysanne en ik aan het eind van de studie nog gaan rondreizen richting Johannesburg en Krugerpark. Na wat gekletst te hebben en een drankje bij de bar gingen we naar Kingfisher restaurant. We hadden heel erg veel zin om uit te gaan en te vieren dat ik mijn stagelek had gekregen. De hostel man raadde Zeplin, Friends en Havanna aan. We hadden het echt super leuk en gingen overal wat Nederlandse muziek aanvragen wat we vooral zelf heel erg leuk vonden haha. Zoals wel vaker hier was ik mijn vest vergeten na het uitgaan. De ochtend erna ben ik met Anna gaan zoeken bij de kroegjes. Toen ik bij Friends binnenkwam om te zoeken naar mijn vest keken allemaal stoere, grote mannen in motorjassen mij aan, stond er kei harde rock muziek op en hing er echt een vaag sfeertje.  Het idee dat we de avond daarvoor Broederliefde hebben aangevraagd was nu toch wel heel gênant haha.

Dit was pas de eerste van de drie weken dus er komt nog heel wat blog aan haha.

Fijne avond!

X Nora

Stormsriver:

Mountain Breeze

- Tsitrius Cafe

- De Oude Martha

Plettenbergbay:

Albergo

- Skydive Plettenbergbay

- Bramon

Knysna:

Inyathi  Guest Lodge

-  Marios

Mosselbay:

Mosselbay Backpackers

- Kingfisher

- Zeplin, Havanna, Friends