Blog 15: Weekendje Hogsback met bijna heel Stenden, stomme brand bij Ingubo en naar de kerk

26 mei 2017 - Hogsback, Zuid-Afrika

Hoiiiii!

Super leuk dat je de moeite hebt genomen om op mijn blog te kijken! De aankomende 6 maanden ben ik Zuid Afrika voor mijn studie hotelmanagement. Hier in Zuid Afrika ga ik de volgende twee minoren doen; Online Marketing and Revenue Management en International HRM. Via deze blog zal ik jullie af en toe updaten over hoe het gaat en wat ik hier beleef.

Vrijdag 26/05

Dit weekend zouden we naar Hogsback gaan. Dit is een plek waar al heel veel mensen naar toe zijn geweest en ik en de andere nog heel graag naartoe wilden gaan. Dus gingen we met z’n zessen voor twee nachtjes naar Hogsback (Lysanne, Manon, Tamar, Roos en Tessa). Er waren nog veel meer mensen die dat weekend naar Hogsback zouden gaan dus het hele hostel zat vol met Stenden mensen, super leuk! Na een reis van ongeveer drie uur kwamen we bij het hostel, Away with the fairies aan. Buiten stond een hele grote tafel met een kampvuur ernaast en daarom heen waren de receptie, bar en dorms. En aan die tafel zaten de jongens al aan het bier. De toon  voor het weekend was gezet haha. Na dat we onze sleutel hadden gekregen en onze spullen hadden uitgepakt konden we eindelijk een dikke trui aan. Want het was hier zoooo koud! Echt 16 graden en omdat we hoog in de bergen zaten voelde de wind en alles extra koud aan.  Helaas kon ik nog steeds geen lange broek aan door de paardrij wondjes van vorige week. Aangeschoven bij de jongens gingen we echt een idioot spel doen maar wat wel echt hilarisch was en je elke keer voordat je een slok wilde nemen de gene naast je een klein likje op z’n wang moest geven. En ik zat natuurlijk weer net tussen twee jongens die ik niet zo goed kende... ongemakkelijk haha. Bij het hostel konden we pizza bestellen en eigenlijk hebben we de rest van de dag rondom het kampvuur buiten en de openhaard binnen gezeten en gechilld. Dat was heel gezellig en sfeervol zo midden in de bossen.

Zaterdag 27/05

Om 7 uur ging de wekker want om 8 uur zouden we gaan mountainbiken. Een vier uur durende tocht heuvel op, heuvel af... Gelukkig was ik nog redelijk op tijd gaan slapen maar een paar van ons hadden nog geen drie uur geslapen en hadden het wel even zwaar met opstaan haha. De gids, Neels was echt een oude, vriendelijke hippie die alles wist over elk plantje en boompje. We gingen de waterval route doen waarbij we langs allerlei verschillende watervallen kwamen. De een nog groter dan de ander. De eerste waterval was toch wel heel bijzonder. Het was geen mega grote waterval maar de steensoort die eronder zat was zo hard dat het in al die jaren nog niet was vervormd door het water. Toen Nelson Mandela een tijd in Hogsback ging schuilen hebben ze dan ook deze steensoort gebruikt om een huisje van te maken zodat het bestand was tegen lichte aanvallen. Vet slim! Na de mountainbike tocht waren we helemaal moe en voldaan. Aangekomen bij het hostel moesten we verhuizen naar een andere kamer omdat de dorm al geboekt was voor die avond. We kregen nu een huisje iets verder in de bossen.  Naast ons zaten de huisjes van alle jongens en het uitzicht op de bergen was heel erg mooi. De rest van de dag hebben we vooral weer bij het hostel gezeten. Het hostel was heel leuk en omdat er ongeveer 30 mensen van Stenden waren was het ook heel gezellig.

Zondag 28/05

Toen Lysanne en ik wakker werden lag er een soort wit poeder in onze kamer. We dachten dat het stof was dat onder de deur was gewaaid en deden er verder niet zo veel mee. Maar toen we naar buiten gingen zagen we dat onze hele huisje wit was. Hadden de jongens de nacht ervoor met een brandblusser de huisjes wit gemaakt. Jeeeemig hahaha. Al het gras was wit, de huisjes en de paden er omheen. Het punt was dat Lysanne en ik niet de extra schoonmaak kosten/schade wilden gaan betalen voor wat er met oa ons huisje was gedaan. Dus toen we dat tegen de jongens zeiden snapte ze dat wel en gingen ze alles schoonmaken. Emmer water tegen de deur aan was niet het beste plan want door de 2 cm kier aan de onderkant  liep het water zo naar binnen en werd al het poeder binnen vieze smurrie. Wij hebben daarna bij het uitchecken maar even verteld wat er was gebeurd en de receptie reageerde eigenlijk heel rustig en kalm en we hoefden ons geen zorgen te maken over de borg. We zijn daarna nog even naar The Edge gereden voor een super mooi uitzicht en een soort labarinth van 1.4 km. Later in de auto werden we gebeld dat we de namen van de jongens moesten doorgeven en uiteindelijk hebben zij nog 500 rand (ongeveer 40 euro) moeten betalen. Zijn ze heel goed vanaf gekomen haha.

Woensdag 31/05

Vandaag zou ik met Anna en Panny naar Ingubio, de dagopvang in de townships gaan om foto’s te maken voor de website. Zij hebben allebei een hele goeie camera en maken mooie foto’s dus het was heel fijn dat ze dat wilden doen. We kregen te horen dat er geen vervoer naar de townships ging die dag omdat er rellen waren. Stenden regelt het transport naar en van de townships zodat ze weten waar iedereen in de townships is. Nu zijn er wel vaker rellen maar dit keer was het zo stom! Ik had mama Rose van Ingubo geappt dat we helaas niet konden komen en toen zei ze dat Ingubo ook was getroffen door de protestanten. Het is zo diep triest! Er zijn dus mensen geweest die bij Ingubo binnen zijn gevallen, spullen hebben gepakt en dat voor het hek in brand hebben gestoken. Hoe ziek kun je zijn?! Het is een opvang voor kinderen die niks hebben en al heel veel negativiteit mee maken en dan durf je het om juist bij hen spullen te jatten en hun vertrouwen in de wereld nog verder naar beneden te halen. Zo stom! Ingubo is echt geen luxe opvang en de kinderen  spelen met een zachte voetbal die amper rolt en dan halen mensen het in hun hoofd om dat ene wat ze hebben af te pakken en in brand te steken. Elke keer als ik het hier met iemand over heb of als ik het nu typ word ik er weer zo boos en geirriteerd van. Maar het motiveert wel om nog meer tijd en energie in Ingubo te steken.

Zaterdag 03/06

Na een dagje strand gingen we ’s avonds met een hele groep bij Warfstreet eten. Het begon met dat Lysanne en ik samen zouden gaan eten en uiteindelijk waren we met 9 man. Heel gezellig! De reservering stond op mijn naam en aangezien we met 9 meiden was de ober ervan overtuigd dat ik wel jarig moest zijn.  Dus bij het dessert zat er een kaarsje in en begon de serveerster ‘happy birthday’ te zingen en begon iedereen natuurlijk kei hard mee te zingen haha. En na het toetje kwam de ober nog met mijn favoriete shotje (NOT) aanzetten, Jägermeister bluhh haha.

Zondag 04/06

Vanochtend zijn we vroeg opgestaan om naar de kerk te gaan. Ondanks dat er heel veel kerken zijn in Port Alfred en in de rest van Zuid Afrika was dit de eerste keer dat het er echt van kwam. Via via wisten we waar we moesten zijn en hoelaat. De kerk was een grote zaal en best wel modern. Er waren geen boekjes want alles was te zien op een beamer. Bij het voorlezen uit de bijbel las de pastoor vanaf een Ipad en waren mensen aan het mee lezen via hun telefoon.                 Vet modern! Er was één blok waarin gezongen werd. En dan was er een zangeres, pianist, drummer en de pastoor speelde gitaar. Het waren echt een beetje pop liedjes en mensen gingen er helemaal in mee alsof het een soort concert was. Ze zongen vol uit, begonnen met hun handen naar God te wijzen en gingen als ze dat wilden ineens voorin de kerk een soort van dansen en vrij bewegen. Het was heel erg beleven wat je zong en voelde. Toen bij het tweede liedje ineens iemand met doeken gingen wapperen en dansen moesten Lysanne en ik toch een beetje lachen. We zijn het niet gewend van de Nederlandse kerken om er zó in op te gaan maar het was wel heel mooi om te zien. Mensen begonnen ook uit zichzelf te klappen en te gillen. Het was heel intens. De pastoor was ook heel charismatisch en bijna een soort cabaretier in zijn manier van vertellen wat er voor zorgde dat je er echt helemaal in zat. Het mooiste aan de kerk vond ik nog wel dat alle type mensen hier kwamen. Dit was de eerste plek in Zuid Afrika waar blank en gekleurd samen waren in gelijke rollen. Vaak zie je toch dat de gasten bijvoorbeeld blank zijn of dat de manager blank is en de rest van het personeel gekleurd. Hier was het  gemixt en iedereen mengde ook met elkaar. Heel jammer eigenlijk dat dat zo speciaal moet zijn maar het was wel mooi om te zien.

Ciao,

Nora

Foto’s

1 Reactie

  1. A.C. van der Geest:
    7 juni 2017
    Zo'n kerkdienst hebben we gemist op onze reis door Zuid-Afrika. Via jou toch een beetje mee gemaakt.
    groetjes Oma Ans